Groźby karalne przykłady i definicja – co warto wiedzieć?

Co to są groźby karalne?

Groźby karalne stanowią poważne przestępstwo, które polega na zagrażaniu innej osobie popełnieniem czynu przestępczego, mogącego wyrządzić jej krzywdę, bądź skrzywdzić jej bliskich. Takie groźby budzą uzasadnioną obawę ofiary co do możliwości ich realizacji. Mają one charakter bezprawny i mogą przyjmować różne formy, w tym najczęściej występujące:

• groźby ustne,
• groźby pisemne – takie jak listy z pogróżkami,
• elektroniczne formy komunikacji, na przykład e-maile, SMS-y czy wiadomości w mediach społecznościowych.

Zgodnie z Artykułem 190 Kodeksu karnego, groźby karalne mogą być ścigane jedynie na wniosek osoby poszkodowanej. To oznacza, że ofiara takich gróźb ma możliwość zgłoszenia sytuacji odpowiednim organom ścigania. Przy ocenie sytuacji kluczowe jest, by osoba ta miała uzasadnioną obawę przed spełnieniem groźby. Do najbardziej typowych przykładów tego rodzaju groźb zaliczają się:

• zapewnienia o przemocy fizycznej,
• zagrożenia życia,
• niszczenia mienia.

Warto zauważyć, że różnice między groźbą karalną a innymi rodzajami przestępstw są znaczące. Groźba zawsze wiąże się z koniecznością wykazania obawy o jej realizację, co nie jest wymogiem w przypadku wielu innych przestępstw. W sytuacji kiedy pokrzywdzony zdecyduje się nie zgłosić takiego incydentu, mogą wystąpić poważne konsekwencje psychiczne. Dlatego udokumentowanie takich przypadków jest niezmiernie istotne i może okazać się pomocne w trakcie ewentualnego postępowania sądowego.

Jak zdefiniować groźbę karalną według Kodeksu karnego?

W Kodeksie karnym, a konkretnie w Art. 190 KK, pojęcie groźby karalnej odnosi się do sytuacji, gdy ktoś zagraża innym popełnieniem czynu przestępczego. Tego rodzaju zachowania mogą wyrządzić krzywdę nie tylko samej ofierze, ale również jej bliskim. Istotne jest, aby groźba wzbudzała w pokrzywdzonej osobie uzasadnione obawy dotyczące jej spełnienia. Oznacza to, że zarówno treść groźby, jak i okoliczności, w jakich została wypowiedziana, muszą być takie, aby osoba czuła się faktycznie zagrożona. Przykładowo:

• agresywne zapowiedzi dotyczące pozbawienia życia,
• przemoc fizyczna.

Tego typu przestępstwo narusza wolność psychiczną, co z kolei negatywnie wpływa na samopoczucie osób dotkniętych takim zachowaniem. Postępowanie w sprawie groźby karalnej odbywa się na wniosek osoby poszkodowanej, co wskazuje na kluczową rolę uzasadnionej obawy przy ocenie realności zagrożenia. Ważna jest również analiza okoliczności, które mogą potwierdzać, że groźba była autentyczna i wywołała stres psychiczny u osoby, której dotyczyła.

Jakie formy mogą przybierać groźby karalne?

Groźby karalne przybierają różnorodne formy, które można podzielić na różne kategorie. Najpowszechniejsze z nich to:

• groźby ustne, które pojawiają się podczas rozmów lub telefonicznych kontaktów, zazwyczaj mające postać werbalnych pogróżek, mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia adresata,
• groźby w formie pisemnej, na przykład listy z pogróżkami oraz wiadomości tekstowe przesyłane poprzez SMS-y czy e-maile, często stanowiące mocny dowód w sprawach karnych,
• groźby internetowe, które rozprzestrzeniają się na platformach społecznościowych oraz forach, gdzie zawoalowane pogróżki mogą nie być od razu oczywiste, choć mogą sugerować chęć wyrządzenia krzywdy lub zniszczenia mienia, bez wyraźnego wskazywania zamiaru ich realizacji.

Kluczowe jest, aby każda groźba wywoływała uzasadnioną obawę u osoby, do której jest skierowana. W ocenie sytuacji niezwykle istotny jest kontekst oraz emocjonalny stan ofiary, co ma ogromne znaczenie dla późniejszej analizy prawnej groźby karalnej. Warto również podkreślić, że wszystkie formy groźb należy traktować poważnie, ponieważ mogą prowadzić do rzeczywistych konsekwencji prawnych oraz psychicznych dla pokrzywdzonego.

Jakie są różnice między groźbą karalną a innymi rodzajami przestępstw?

Groźby karalne wyróżniają się na tle innych przestępstw, jak chociażby szantaż czy stalking. Przede wszystkim nie wymagają one wyrządzenia krzywdy ofierze. Ich głównym celem jest wywoływanie strachu i niepokoju. Kiedy ktoś dostaje groźbę, powinien odczuwać uzasadnione obawy, że sprawca może zrealizować swoje zamierzenia. W przeciwieństwie do szantażu, który często wiąże się z wymuszeniem korzyści finansowych lub osobistych, groźby karalne nie mają takich wymagań.

Kolejnym ważnym elementem jest ich powtarzalność. W przypadku przestępczego znęcania się ofiara doznaje długotrwałego nękania, które może obejmować groźby, jednak groźba karalna może wystąpić jako pojedynczy incydent. Stalking z kolei to uporczywe nękanie, w którym groźby są tylko jednym z licznych jego aspektów. W groźbie karalnej kluczowa jest treść samego zagrożenia.

Organy ścigania podchodzą do takich spraw poważnie, ponieważ mogą one znacząco wpływać na psychikę jednostki oraz na społeczeństwo jako całość. Dlatego istotne jest, aby osoby, które padły ofiarą takich działań, zgłaszały swoje doświadczenia. To nie tylko wspiera ochronę ich praw, ale również wpływa na zdrowie psychiczne. Te różnice uwypuklają rolę indywidualnej oceny każdego z tych przestępstw w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Jakie przykłady groźb karalnych istnieją?

Groźby karalne to poważne zagrożenia, które mogą wpływać na bezpieczeństwo jednostki. Wśród nich wyróżniamy wiele niepokojących sytuacji, w tym:

• grożenie pozbawieniem życia – najcięższa forma, w której ktoś wyraża zamiar zabicia drugiej osoby, na przykład mówiąc „Zabiję cię”,
• pobicie – manifestujące się nie tylko poprzez wyraźne zapowiedzi przemocy, ale także sugestie dotyczące wyrządzenia krzywdy fizycznej,
• uszkodzenie ciała – wyrażenie zamiaru zadania ran, przykładowo „Złamię ci rękę”,
• zniszczenie mienia – groźby jak „Podpalę twój dom” lub „Zniszczę twój samochód”,
• kradzież – zapowiedź zabrania czyichś rzeczy, na przykład „Wezmę twoje rzeczy”,
• zastraszanie przez ujawnienie kompromitujących informacji – groźby dotyczące ujawnienia intymnych szczegółów,
• groźby elektroniczne – przesyłanie pogróżek za pośrednictwem e-maili, SMS-ów lub wpisów w mediach społecznościowych.

Każda forma groźby zasługuje na poważne traktowanie, aby zadbać o bezpieczeństwo osób, które znajdują się w niebezpieczeństwie.

Jakie przykłady orzeczeń sądowych związane z groźbami karalnymi są dostępne?

W orzecznictwie sądowym dotyczącym groźb karalnych można znaleźć wiele interesujących przykładów, które ilustrują, jak sądy podchodzą do tych trudnych kwestii. Na przykład, wyrok Sądu Najwyższego w sprawie, gdzie groźby były przekazywane w formie wiadomości SMS, wskazuje, że elektroniczna forma komunikacji nie zmniejsza ich powagi. Wręcz przeciwnie, w dzisiejszym świecie mogą mieć one równie mocny wpływ jak te, które zostały wygłoszone bezpośrednio.

• innym interesującym przypadkiem są groźby publikowane w mediach społecznościowych,
• sąd Apelacyjny zauważył, że tego rodzaju publiczne oświadczenia mogą znacząco wpłynąć na poczucie bezpieczeństwa osób dotkniętych tymi działaniami,
• w związku z tym, istnieje pilna potrzeba podejmowania kroków prawnych w takich sytuacjach.

Podczas badania zeznań świadków, sądy starannie analizują, jak postrzegali oni dane incydenty. Ich wypowiedzi często pomagają naświetlić atmosferę strachu i zastraszenia, której doświadczyła ofiara. Każdy przypadek groźby karalnej wymaga dokładnej i indywidualnej oceny, co w pełni odzwierciedlają zarówno wydawane orzeczenia, jak i fundamentalne zasady prawa karnego, jakie obowiązują w Polsce.

Kiedy powinno się zgłosić groźby karalne?

Zgłoszenie groźby karalnej powinno nastąpić niezwłocznie po jej zaistnieniu. Jest to szczególnie istotne, gdy budzi nasz realny lęk o bezpieczeństwo własne lub naszych bliskich. Ważne jest, aby jak najszybciej poinformować odpowiednie służby, takie jak:

• Policja,
• prokuratura.

Tak szybka reakcja umożliwia zabezpieczenie dowodów oraz podjęcie odpowiednich działań mających na celu zapewnienie ochrony. Kiedy sprawca jest znany, a sytuacja staje się niepewna, czas reakcji zyskuje na znaczeniu. Unikanie eskalacji agresywnych działań jest kluczowe. Nie można bagatelizować żadnych gróźb, zwłaszcza tych dotyczących zagrożenia życia czy uszkodzenia ciała, ponieważ mogą one prowadzić do poważnych skutków zarówno dla ofiary, jak i dla jej rodziny. Warto mieć na uwadze, że zgłoszenie groźby nie tylko chroni nasze prawa, ale także pozwala organom ścigania skutecznie interweniować w obronie poszkodowanych. Dobrze udokumentowane zagrożenie, poparte konkretnymi dowodami, odgrywa istotną rolę w dalszym toku postępowania prawnego. Każda sytuacja jest wyjątkowa, dlatego w przypadku zaistnienia groźby, szybka odpowiedź ma kluczowe znaczenie dla utrzymania poczucia bezpieczeństwa oraz ochrony przed ewentualnymi dalszymi niebezpieczeństwami.

Jakie są skutki niezgłoszenia groźby karalnej?

Niezgłoszenie groźby karalnej może prowadzić do poważnych skutków zarówno dla ofiary, jak i dla sprawcy. Największym zagrożeniem jest możliwość eskalacji przemocy, która może postępować, gdy sprawca ignoruje swoje czyny. W takiej sytuacji ofiara często czuje się coraz bardziej zagrożona, co tylko potęguje jej niepokój.

Takie uczucie niepewności wywiera negatywny wpływ na zdrowie psychiczne pokrzywdzonego, mogąc prowadzić do:

• lęków,
• depresji,
• zespołu stresu pourazowego.

Dodatkowo, brak zgłoszenia groźby utrudnia zbieranie dowodów oraz ściganie sprawcy w przyszłości. Bez formalnego zawiadomienia policja nie ma możliwości wszczęcia postępowania, co stawia ofiarę w niekorzystnej sytuacji. W ekstremalnych przypadkach niewłaściwa reakcja na groźbę może mieć tragiczne konsekwencje, takie jak pobicie lub nawet śmierć.

Warto pamiętać, że przestępstwo groźby karalnej jest ścigane jedynie na wniosek pokrzywdzonego. To oznacza, że brak zgłoszenia uniemożliwia rozpoczęcie działań w ramach postępowania karnego. Dlatego kluczowe jest podejmowanie odpowiednich działań prewencyjnych. Nie można lekceważyć sytuacji, które budzą niepokój, aby zadbać o własne bezpieczeństwo i chronić innych.

Co grozi za groźby karalne według Art. 190 KK?

Zgodnie z Art. 190 Kodeksu karnego, osoba, która składa karalne groźby, może zostać skazana na karę pozbawienia wolności, która sięga nawet 3 lat. W mniej poważnych przypadkach sąd może zastosować grzywnę lub ograniczenie wolności. Wymiar kary jest uzależniony od różnych czynników. Do kluczowych z nich należą:

• społeczna szkodliwość czynu,
• relacje między sprawcą a pokrzywdzonym,
• wpływ groźby na psychikę osoby dotkniętej tym działaniem.

Kara pozbawienia wolności za takie przestępstwa jest wyraźnym sygnałem, że społeczeństwo nie akceptuje tego typu zachowań. Sąd dokładnie bada charakter groźby, jej formę, a także kontekst, w jakim została wypowiedziana. Na przykład, groźby, które dotyczą życia lub zdrowia, są traktowane znacznie surowiej niż te skierowane na zniszczenie mienia. Jeśli sprawca systematycznie nęka swoją ofiarę, może to prowadzić do surowszej kary. Ponadto, istotny jest poziom lęku, który groźba wywołuje u pokrzywdzonego. Dlatego Art. 190 KK odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu ochrony prawnej dla osób, które mogą być narażone na różne formy agresji, zarówno słownej, jak i fizycznej. Wprowadzone przez ten artykuł zasady pociągają za sobą poważne konsekwencje dla sprawców takich działań.

Jak można udowodnić groźbę karalną?

Aby wykazać groźbę karalną, niezbędne jest zgromadzenie odpowiednich dowodów. Ważne jest, aby dokumentacja pokazywała, że groźba została rzeczywiście wypowiedziana i wzbudziła uzasadniony strach u osoby pokrzywdzonej. Istotnymi materiałami mogą być:

• nagrania dźwiękowe,
• filmy,
• SMS-y,
• e-maile,
• listy zawierające groźby,
• zeznania świadków, którzy byli świadkami zdarzenia.

Dodatkowo, opinie specjalistów, zwłaszcza psychologów, odgrywają znaczącą rolę, gdyż pozwalają na ocenę wpływu groźby na stan psychiczny ofiary. Kluczowe jest, aby wszystkie zgromadzone dowody były rzetelne i jednoznaczne, co umożliwi sprawne przeprowadzenie postępowania sądowego. Ważne jest udowodnienie nie tylko samego faktu groźby, ale także realności strachu, który odczuwał pokrzywdzony.

W ramach postępowania karnego można również zbadać postawę sprawcy, na przykład analizując, jeśli wysłał on liczne groźne wiadomości, co potwierdza jego intencje. Taki stan rzeczy może potęgować poczucie zagrożenia u ofiary. Dlatego gromadzenie dokumentacji jest kluczowe, ponieważ może znacząco wpłynąć na wynik sprawy karnej oraz poprawić poczucie bezpieczeństwa pokrzywdzonej osoby.

Jakie dowody są potrzebne dla stwierdzenia groźby karalnej w sądzie?

Aby sąd mógł uznać groźbę karalną, konieczne jest przedłożenie różnorodnych dowodów, które potwierdzą jej zaistnienie oraz okoliczności związane z tą sprawą. Wśród ważnych materiałów dowodowych znajduje się kilka kluczowych elementów:

• Kopie listów z pogróżkami. Są one mocnym dowodem,
• Wiadomości tekstowe i e-maile. Elektronika ułatwia dokumentowanie niebezpiecznych zapowiedzi,
• Nagrania audio lub wideo. Groźby przekazane w tej formie stanowią także istotny dowód,
• Zeznania świadków, którzy mogą potwierdzić wystąpienie groźby oraz dostarczyć kontekst sytuacji,
• Opinie wyspecjalizowanych psychologów. W przypadkach, gdy groźba miała wpływ na stan psychiczny osoby pokrzywdzonej, mogą one wykazać poważne skutki.

Sąd uważnie ocenia nie tylko wiarygodność tych materiałów dowodowych, ale również ich siłę, biorąc pod uwagę relacje między stronami oraz tło zdarzenia. Kluczowe jest, aby dowody dowodziły, że groźba wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę o jej spełnienie. To nieodzowny element, który pozwala na uznanie groźby za karalną.

Jak zachowanie sprawcy wpływa na ocenę groźby karalnej?

Zachowanie sprawcy odgrywa kluczową rolę przy ocenie zagrożenia karalnego. Sąd uwzględnia różnorodne aspekty, takie jak:

• ton wypowiedzi,
• sposób formułowania groźby,
• okoliczności sytuacyjne.

Na przykład, gdy sprawca posługuje się agresywnym tonem albo ma w ręku niebezpieczny przedmiot, taki jak nóż, może to wskazywać na realne niebezpieczeństwo. Również relacje między sprawcą a ofiarą mają istotny wpływ na postrzeganą groźbę. Poprzednie konflikty mogą zwiększać uzasadnioną obawę przed zrealizowaniem gróźb. Istotna jest tutaj też świadomość sprawcy – jego zdolność do zrozumienia, jak jego słowa mogą wpływać na ofiarę i wywoływać u niej strach.

Dodatkowo, agresywne gesty, takie jak wymachy rękami czy przystawianie broni, zauważalnie zwiększają postrzeganą powagę sytuacji. Tego rodzaju działania mogą mieć decydujące znaczenie w ocenie przez sąd. Warto również podkreślić, że zachowanie sprawcy wpływa nie tylko na interpretację groźby, ale także na to, jak reaguje pokrzywdzony. Prawdziwy lęk odczuwany przez ofiarę może być traktowany przez sąd jako dodatkowy dowód na zaistnienie groźby karalnej. W ten sposób, złożoność interakcji między postawą sprawcy a reakcjami ofiary uwypukla wagę kontekstu w sprawach dotyczących zagrożeń karalnych.

Jakie organy zajmują się ściganiem groźb karalnych?

Główne instytucje zajmujące się ściganiem groźb karalnych to Policja oraz prokuratura. Jeśli ktokolwiek otrzyma groźbę, niezwłocznie powinien zgłosić ten incydent odpowiednim służbom.

Złożenie zawiadomienia o przestępstwie to kluczowy krok. Policja uruchamia postępowanie przygotowawcze, w ramach którego:

• zbiera dowody,
• przesłuchuje świadków,
• w razie potrzeby angażuje biegłych.

Kiedy prokuratura wydaje akt oskarżenia, następuje istotny moment, ponieważ sprawa trafia do sądu. W trakcie postępowania sądowego szczegółowa analiza dowodów oraz zeznań świadków odgrywa fundamentalną rolę w ustaleniu losu sprawcy.

Szybkie zgłoszenie groźby umożliwia skuteczniejsze zabezpieczenie dowodów oraz ochronę ofiary przed ewentualnymi dalszymi zagrożeniami. Warto podkreślić, że organy ścigania bardzo poważnie podchodzą do takich sytuacji. Takie podejście znacząco wpływa na bezpieczeństwo całego społeczeństwa oraz psychikę osób pokrzywdzonych.

Jakie znaczenie ma uzasadniona obawa pokrzywdzonego w kontekście groźb karalnych?

Uzasadniona obawa pokrzywdzonego odgrywa fundamentalną rolę w analizie groźb karalnych. Bez niej, trudno o uznanie takiej groźby za przestępstwo. Aby zagrożenie zyskało status karalny, musi budzić w ofierze realne poczucie niebezpieczeństwa. To wrażenie powinno być zarówno subiektywne, jak i obiektywnie uzasadnione.

Sąd Najwyższy zwraca uwagę, że ocena tej uzasadnionej obawy to skomplikowany proces. Weryfikacja bierze pod uwagę wiele czynników, w tym:

• relacje między sprawcą a pokrzywdzonym,
• ewentualne wcześniejsze konflikty,
• ton, w jakim groźba jest wyrażona.

Na przykład, jeśli pomiędzy tymi osobami miały miejsce napięcia i agresywne incydenty, obawa osoby pokrzywdzonej staje się bardziej uzasadniona. Ważne jest również, aby zauważyć, że agresywne sformułowania czy zapowiedzi przemocy fizycznej potrafią potęgować poczucie zagrożenia. Emocjonalna reakcja pokrzywdzonego ma kluczowe znaczenie w ocenie uzasadnionej obawy. Warto zauważyć, że różnice w reakcjach mogą być efektem cech osobowości ofiary. To pokazuje, jak istotne są aspekty psychologiczne przy rozpatrywaniu spraw związanych z groźbami.

W kontekście całej sytuacji, uzasadniona obawa staje się decydującym elementem, który wywiera znaczący wpływ na orzeczenia sądu dotyczące przestępstw związanych z groźbami.

Jakie są skutki grożenia pozbawieniem życia?

Groźby pozbawienia życia to poważne przestępstwo, które ma dalekosiężne konsekwencje dla wszystkich zaangażowanych. Tego rodzaju zastraszanie wywołuje intensywne poczucie zagrożenia, prowadząc do długotrwałego stresu czy lęku. Osoby dotknięte takimi sytuacjami często borykają się z problemami zdrowia psychicznego, takimi jak:

• zespół stresu pourazowego,
• chroniczny lęk,
• trudności w zasypianiu.

Psychiczne skutki tych groźb mogą prowadzić do:

• izolacji społecznej,
• spadku poczucia własnej wartości,
• problemów w relacjach z innymi ludźmi.

Dlatego interwencje terapeutyczne stają się kluczowe, by pomóc ofiarom w radzeniu sobie z emocjami i lękami. Służby porządkowe traktują grożenie pozbawieniem życia jako przestępstwo o wysokim stopniu zagrożenia dla społeczeństwa, co skutkuje surowymi karami. Sprawca może być skazany na karę pozbawienia wolności wynoszącą maksymalnie trzy lata.

Istotne jest, aby organy ścigania oraz sądy uwzględniały strach i niepewność, które odczuwa ofiara. To podkreśla znaczenie zgłaszania takich incydentów, ponieważ brak interwencji może prowadzić do dalszej eskalacji przemocy, co potęguje poczucie zagrożenia. Działania zmierzające do zniwelowania skutków groźby pozbawienia życia wymagają zarówno reakcji osobistej, jak i prawnej. Warto zatem podkreślić, jak ważna jest szybka i zdecydowana interwencja w takich sytuacjach.

W jaki sposób groźby karalne mogą wpływać na zdrowie psychiczne ofiary?

Groźby karalne wywierają istotny wpływ na psychikę osób, które ich doświadczają. Powodują intensywny stres, lęk oraz depresję, a także mogą zakłócać sen. Osoby w takiej sytuacji często czują się znacznie zagrożone, co prowadzi do przewlekłego odczuwania niepewności.

Taki stan może skutkować poważnymi problemami psychicznymi, w tym zespołem stresu pourazowego (PTSD). W rezultacie, osoby dotknięte PTSD często borykają się z natrętnymi wspomnieniami związanymi z groźbami, a także unikają miejsc i okoliczności, które przypominają im traumatyczne przeżycia.

Długotrwały stres sprawia, że wiele osób czuje się pozbawionych kontroli nad swoim życiem, co prowadzi do poczucia bezsilności oraz izolacji od społeczeństwa. To z kolei może negatywnie wpływać na relacje z innymi ludźmi, przyczyniając się do wycofania się z życia towarzyskiego.

Ponadto, rosnący poziom lęku oraz napięcia może odbić się na zdrowiu fizycznym, objawiając się:

• bólami głowy,
• dolegliwościami trawiennymi,
• osłabieniem układu odpornościowego.

Dlatego też ofiary groźb wyjątkowo potrzebują wsparcia psychologicznego. Terapie oraz dostęp do pomocy prawnej i psychologicznej mogą w istotny sposób wspierać ich proces zdrowienia oraz ułatwić powrót do normalności w życiu społecznym.

Jak przebiega postępowanie karne w przypadku groźb karalnych?

Postępowanie karne w sprawie groźb karalnych rozpoczyna się od zgłoszenia przez pokrzywdzonego informacji o popełnieniu przestępstwa, które można zgłosić na Policji lub w prokuraturze. Ten krok jest niezwykle istotny, ponieważ uruchamia mechanizmy ścigania. Organy ścigania mają obowiązek prowadzenia postępowania przygotowawczego, w trakcie którego gromadzą różnorodne dowody, takie jak:

• nagrania,
• wiadomości tekstowe,
• zeznania świadków.

W kontekście oceny sytuacji szczególne znaczenie mają wypowiedzi świadków, które mogą potwierdzić wystąpienie groźb. To kluczowy element dla całości sprawy. Po zakończeniu etapu przygotowawczego prokurator przygotowuje akt oskarżenia, a następnie sprawa kierowana jest do sądu. Na tym etapie sędzia przeprowadza rozprawę, badając zebrane dowody i przesłuchując świadków. Wyrok wydawany jest na podstawie zgromadzonego materiału oraz oceny, w jakim stopniu pokrzywdzony czuł się zagrożony. Warto podkreślić, że postępowanie karne dotyczące groźb karalnych może się toczyć jedynie na wniosek osoby pokrzywdzonej. Oznacza to, że bez formalnego zgłoszenia, sprawa nie może być wszczęta. Szybka reakcja ma kluczowe znaczenie dla całego przebiegu sprawy oraz dla ochrony ofiary. Odpowiedzialność karna za groźby grozi dotkliwymi konsekwencjami, w tym karą pozbawienia wolności, co unaocznia powagę tego przestępstwa.