Klasztor karmelitanek bosych w Elblągu

---

Historia

Historia elbląskiego klasztoru karmelitanek bosych sięga 1958 roku, kiedy to wspólnota sióstr z Krakowa, mieszczącego się przy ulicy Łobzowskiej, zdecydowała się na jego ufundowanie. W początkowym okresie, zakon zmagał się z wieloma trudnościami, a szczególnie dokuczliwe były szykany ze strony władz komunistycznych, które dążyły do jego likwidacji.

W latach siedemdziesiątych do elbląskiej wspólnoty dołączyły siostry z innych klasztorów, przede wszystkim z Krakowa oraz Poznania. Uznanie ich obecności miało miejsce dopiero w 1973 roku, co było znaczącym krokiem w historii tego miejsca. Kolejnym ważnym wydarzeniem miało miejsce w 1983 roku, kiedy rozpoczęto rozbudowę budynków klasztornych, co przyczyniło się do lepszego funkcjonowania wspólnoty.

W następnych latach, elbląski klasztor mógł pochwalić się znacznym rozwojem, co zaowocowało powstaniem nowych fundacji. Nowe klasztory zostały założone w Gdyni w 1981 roku, na Islandii w 1984 roku oraz w Spręcowie, nieopodal Olsztyna, w 1993 roku. Rozwój tej wspólnoty to świadectwo ich determinacji oraz wierności powołaniu.

Działalność

Siostry karmelitanki bose w Elblągu są zatopione w duchu kontemplacji, żyjąc zgodnie z ideałami świętej Teresy. poprzez swoje życie, które łączy samotność i milczenie z siostrzeństwem, tworzą unikalną wspólnotę. Ich wspólnota, przypominająca małe „kolegium Chrystusa”, kieruje się miłością Pana jako najważniejszym celem, a także miłością wzajemną, która łączy je w codziennym życiu, połączoną z wielkodusznym wyrzeczeniem ewangelicznym.

„Zgodnie z jej ideałami świętej Teresy Karmelitanki Bose prowadzą życie kontemplacyjno-eklezjalne, w harmonii między samotnością i milczeniem a komunią siostrzaną, w rodzinie ukształtowanej na wzór małego “kolegium Chrystusa”, którego centrum stanowi miłość Pana, normą życia jest miłość siostrzana wraz z wielkodusznym wyrzeczeniem ewangelicznym.”

Na co dzień siostry realizują swoje powołanie, przestrzegając zasad charyzmatu karmelitańskiego, ustanowionego przez św. Teresę z Avila. W ich życiu modlitwa odgrywa fundamentalną rolę, a klauzura papieska jest integralnym elementem ich duchowości. Przestrzeń w klasztorze służy także innym, gdyż siostry oferują możliwość uczestnictwa w indywidualnych rekolekcjach i dniach skupienia, które sprzyjają wewnętrznemu rozwojowi duchowemu.

Wspólnota utrzymuje się dzięki pracy własnej oraz ofiarom, a jednym z prowadzonych zajęć jest produkcja haftu ręcznego, co tworzy możliwości finansowe, ale również umożliwia im szerzenie charytatywnej działalności.

---

Oceń: Klasztor karmelitanek bosych w Elblągu

---