Arleta Bojke

---

Życiorys

Arleta Bojke przyszła na świat w Elblągu, gdzie rozpoczęła swoją edukację. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr 1 im. Jana Kochanowskiego w Darłowie, kontynuowała naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni. Następnie została studentką Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie ukończyła Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa, wybierając specjalności związane z dziennikarstwem oraz stosunkami międzynarodowymi. Jej edukacja obejmowała również zagraniczne doświadczenia – studiowała na Fachhochschule für Verwaltung und Rechtspflege w Berlinie w ramach programu Erasmus, a także na Uniwersytecie Warszawskim w programie Most. Dodatkowo, zdobyła wykształcenie prawnicze na Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.

W 2004 roku rozpoczęła swoją karierę w Telewizji Polskiej, gdzie jako stażystka zdobywała doświadczenie w redakcji „Wiadomości” TVP1, koncentrując się na tematyce międzynarodowej. Jej praca obejmowała relacjonowanie wielu kluczowych wydarzeń, takich jak wyjście Alego Ağcy z więzienia, zatrzymanie Romana Polańskiego w Szwajcarii oraz proces Josepha Fritzla w Austrii. Zajmowała się również wyborami w Niemczech, Rosji oraz Ukrainie.

W roli korespondentki TVP w Moskwie, relacjonowała znaczące wydarzenia, między innymi katastrofę smoleńską, wybory parlamentarne w 2011 roku oraz prezydenckie w 2012 roku, a także falę protestów lat 2011-2012. W trakcie swojej pracy przeprowadziła rozmowy z kluczowymi osobami na arenie politycznej, w tym z prezydentem Białorusi Alaksandrem Łukaszenką, patriarchą Moskwy i Wszechrusi Cyrylem, prezydentem Gruzji Micheilem Saakaszwilim oraz premierem Ukrainy Arsenijem Jaceniukiem tuż przed jego objęciem urzędów.

Po powrocie z Moskwy relacjonowała wydarzenia związane z Ukrainą, w szczególności podczas Euromajdanu, aneksji Krymu oraz inwazji Rosji na Ukrainę. Zrealizowała wiele reportaży po 24 lutego 2022 roku, w tym będąc jedną z pierwszych dziennikarek rozmawiających ze Swietłaną Cichanouską po jej ucieczce z Białorusi.

Jest laureatką nagród, takich jak Wiktor 2014 w kategorii Dziennikarz Roku oraz MediaTorów 2014 w kategorii TORpeda. Ponadto, była nominowana do nagrody Grand Press 2015 w kategorii reportaż za swój artykuł z Ukrainy pt. „Byliśmy braćmi”. Arleta jest także autorką książki „Władimir Putin. Wywiad, którego nie było”, wydanej przez PWN. Współpracowała przy tworzeniu książki „Wojna naszych czasów” wydanej przez Fundację Oczami Nieba oraz była pomysłodawczynią i współautorką publikacji „Partyzanci. Dziennikarze na celowniku Łukaszenki”, wydanej przez Wydawnictwo Adam Marszałek i Press Club Polska, która ukazała się także w wersji angielskiej. Dochody z tej publikacji są przeznaczane na wsparcie białoruskich dziennikarzy.

Pod koniec marca 2024 roku Arleta Bojke zakończyła współpracę z Telewizją Polską, a w kwietniu tego samego roku rozpoczęła nową drogę zawodową w Kanale Zero, pod przewodnictwem Krzysztofa Stanowskiego.

---

Oceń: Arleta Bojke

---