Sylwester Latkowski

---

Życiorys

Wczesne lata

Sylwester Latkowski to postać, która swoją drogę życiową rozpoczęła w Elblągu, gdzie zręcznie łączył naukę ze swoimi ambicjami. Ukończył Technikum Mechaniczne o kierunku obróbki skrawaniem. Choć starał się o przyjęcie na studia w PWSFTviT, niestety jego starania zakończyły się niepowodzeniem. Jednakże, jego pasja do literatury znalazła swoje odzwierciedlenie w publikacjach w magazynie „Poezja”. W końcówce lat osiemdziesiątych XX wieku był konstruktorem w Wojskowych Zakładach Lotniczych, co miało na celu unikanie poboru do wojska. Co więcej, rozpoczął naukę w Instytucie Pielęgniarstwa, gdzie odbywał praktyki w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych znajdującym się w Kocborowie. Po pewnym czasie, w 1989 roku, przyjął stanowisko nauczyciela języka polskiego i fizyki w Szkole Podstawowej w Straszewie. Ukończenie studium nauczycielskiego stanowiło kolejny krok w jego karierze zawodowej.

Pobyt w więzieniu

Na początku lat dziewięćdziesiątych, podjął decyzję, która zmieniła jego życie. Został skazany na 2 lata i 3 miesiące pozbawienia wolności za wymuszenie rozbójnicze. W swoich zeznaniach argumentował, iż jego działania miały na celu odzyskanie pieniędzy od byłego współpracownika. W okresie między rokiem 1993 a 1998 ukrywał się w Federacji Rosyjskiej, gdzie na podstawie swoich doświadczeń napisał powieść dokumentalną pod tytułem Wozacy. Powrót do Polski nastąpił w 1998 roku, kiedy to dobrowolnie poddał się karze. W więzieniu spędził łącznie 19 miesięcy i wyszedł na wolność w 2000 roku.

Kariera filmowa

Podczas swojej odsiadki zawarł znajomość z rugbistą Jakubem Szymańskim. Po opuszczeniu zakładu karnego, Latkowski zrealizował swój premierowy film To my, rugbiści (2000), który dotyczył drużyny Arka Gdynia w rugby. Ten film wzbudził spore kontrowersje, a Latkowskiego oskarżono o propagowanie przemocy oraz bandytyzmu. Kolejna produkcja, Blokersi, okazała się pierwszym od lat dokumentem, który zyskał popularność na dużym ekranie, a także pierwszym polskim filmem poruszającym temat hip-hopu. Latkowski starał się nakreślić fenomen tej kultury, chociaż paradoksalnie stał się on trampoliną promocyjną dla środowiska. W 2002 zrealizował dwa dokumenty: Gwiazdor o Michale Wiśniewskim oraz PUB 700 o Leszku Możdżerze. Film Kamilianie (2003) przyniósł mu nagrodę na II Przeglądzie Katolickich Programów Telewizyjnych i Radiowych Stowarzyszenia „Znaki Nadziei” w Łodzi.

Późniejsze dzieła, mimo poruszania ważnych kwestii społecznych, nie uzyskały już takiego uznania. Po filmach dotyczących show biznesu, Latkowski zajął się bardziej kontrowersyjnymi tematami, co zaowocowało filmami takimi jak Śledczak (2004), w którym poruszano sytuację aresztów śledczych, oraz Pedofile (2005), opisującym trudności organów ścigania w ujawnianiu tego typu przestępstw, na przykładzie siatki pedofilskiej z Dworca Centralnego w Warszawie. Inne znane produkcje to Zabić Papałę (2008) oraz Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy (2010).

Działalność społeczna i polityczna

Latkowski nie ograniczał się jedynie do działalności filmowej. Prowadził własne firmy, wydawał lokalne gazety oraz angażował się w marketing i kampanie wyborcze polityków. Założył w Elblągu Komitet Obywatelski „Solidarność”, który popierał kampanię wyborczą Jarosława Kaczyńskiego w 1989 roku do Senatu. Następnie wspierał Porozumienie Centrum, realizując pierwsze spoty reklamowe. Kreatywnie współtworzył programy dla Telewizji Polskiej, pełniąc rolę reżysera i pomysłodawcy programu popkulturalno-muzycznego TVP2 Nakręcona noc. W 2005 roku w jego programie Konfrontacja, Jacek Kurski publicznie oskarżył Fakty o cenzurę, poruszając temat przymusowego wcielenia dziadkaDonalda Tuska do Wehrmachtu. W sierpniu 2007 roku w jego domu doszło do zatrzymania Janusza Kaczmarka, co Latkowski uwiecznił na filmie i później upublicznił. Również angażował się w reportaże dla Polsatu. Od stycznia 2013 do marca 2015 pełnił rolę redaktora naczelnego tygodnika „Wprost”. W okresie jego kadencji pismo ujawniało istotne materiały, takie jak aferę podsłuchową oraz oskarżenia about mobbing w redakcji Faktów, a także molestowanie seksualne przez Kamila Durczoka. Podczas przeszukania biura przez prokuraturę i ABW w 2014 roku, Latkowski odmówił wydania komputera z nagraniami, powołując się na dziennikarską tajemnicę. Od 2015 roku był redaktorem naczelnym serwisu Kulisy24. 25 października 2017 roku był przesłuchany jako świadek przed sejmową komisją śledczą w kontekście afery Amber Gold.

Publikacje

Oto zestawienie ważnych publikacji autorstwa Sylwestra Latkowskiego, które odzwierciedlają jego wkład w literaturę.

• Pamiętam jak…, Słowo/Obraz Terytoria Wydawnictwo, 2001, ISBN 978-83-88560-41-5,
• Zabić Papałę, Rosner i Wspólnicy, 2008, ISBN 978-83-60336-28-1,
• Olewnik. Śmierć za 300 tysięcy, 2009, ISBN 978-83-247-1680-7 (wraz z Piotrem Pytlakowskim),
• Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy, Wydawnictwo MUZA S.A., 2010, ISBN 978-83-7495-878-3 (wraz z Piotrem Pytlakowskim),
• Agent Tomek i inni. Przykrywkowcy, Świat Książki, 2010, ISBN 978-83-247-1916-7 (wraz z Piotrem Pytlakowskim),
• Polska mafia, Świat Książki, 2011, ISBN 978-83-247-1868-9,
• Czarny styczeń, Świat Książki, 2012, ISBN 978-83-7799-459-7,
• Biuro tajnych spraw, Wydawnictwo Czarna Owca, 2012, ISBN 978-83-7554-432-9 (wraz z Piotrem Pytlakowskim),
• Człowiek z Lasu. Polska Lokalna. Wydawnictwo Czarna Owca, 2014, ISBN 978-83-7554-553-1,
• Afera podsłuchowa. Taśmy Wprost, Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2014, ISBN 978-83-7785-568-3 (wraz z Michałem Majewskim).

Filmografia

Reżyser Sylwester Latkowski ma na swoim koncie wiele produkcji filmowych, które zasługują na uwagę. Poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych dzieł:

• To my, rugbiści (2000),
• Blokersi (2001),
• PUB 700 (2002),
• Gwiazdor (2002),
• Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku (2003),
• Klatka (2003),
• Kamilianie (2003),
• Śledczak (2004),
• Pedofile (2005),
• Zabić Papałę (2008),
• Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy (2010),
• Ostatnia wieczerza (2011),
• Człowiek z Lasu. Polska lokalna (2012),
• Moja walka – Mamed Khalidov (2017),
• Przykrykowcy. Podwójna gra (2019),
• Nic się nie stało (2020),
• Taśmy Amber Gold. Układ Trójmiejski nie umiera nigdy (2021),
• Nic się nie stało – licencja na bezkarność (2023).

Każdy z wymienionych filmów wprowadza widza w różnorodne tematy i narracje, co pokazuje wszechstronność i talent twórcy.

Teledyski

W tej sekcji przedstawimy różne teledyski związane z sylwestrem Latkowskim. Zawarte poniżej informacje mogą być użyteczne dla wszystkich miłośników jego twórczości oraz fanów kultury muzycznej.

Rok	Tytuł	Wykonawca
2001	„Szansa”	Fenomen
	„On jest za duży”	Świntuch
	„Nie ma skróconych dróg”	Grammatik
	„Lekcja” (Debiuty Opole)	Camey Squad
	„Wspólny przekaz”	Robię Swoje 2
	„Już dawno”	Ascetoholix
	„Stres”	Eldo
2002	„Te słowa”
	„Każdy ma chwile”	Leszek Możdżer feat. Grammatik & Fenomen
	„Mój rap, moja rzeczywistość”	Peja / Slums Attack
	„Mam już dość”	Ich Troje
2003	„Klatka”	Pc Park
	„Zła dziewczyna”	Decs
	„Najlepsze dni”	Eis
	„Bez twarzy”	Pezet
	„Głucha noc”	Peja / Slums Attack
	„Islandia”	Milkshop
2005	„Pomiędzy słowami”

Nagrody medialne

Sylwester Latkowski jest uznawanym twórcą, którego prace doceniane są w różnych formach sztuki. W ciągu swojej kariery zdobył wiele nagród i wyróżnień, które świadczą o jego wpływie na polski krajobraz kulturalny.

• W 2001 roku otrzymał wyróżnienie Fundacji Kultury za literackie osiągnięcia w konkursie „Promocja najnowszej literatury polskiej” za książkę Pamiętam jak….
• W 2002 roku został uhonorowany nagrodą AS EMPIK jako Wydarzenie roku 2001 za film Blokersi.
• Tego samego roku zdobył tytuł najlepszego polskiego filmu dokumentalnego na Festiwalu Filmowym w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą „Dwa Brzegi” za film PUB 700.
• W 2004 roku jego film Kamilianie zdobył nagrodę II Ogólnopolskiego Przeglądu Katolickich Programów Telewizyjnych i Radiowych „Znaki Nadziei”.
• W 2013 roku zdobył nagrodę Grand Press w kategorii dziennikarstwo śledcze za teksty dotyczące kontrowersyjnych kwestii politycznych, w tym Nowak – złote dziecko Tuska oraz Minister Nowak ponad prawem.
• W 2015 roku po raz kolejny został nagrodzony Grand Press, tym razem w kategorii News, wraz z zespołem „Wprost”, za odkrycie afery podsłuchowej.

Te nagrody i wyróżnienia pokazują znaczenie, jakie jego twórczość miała dla kultury i mediów w Polsce, potwierdzając jednocześnie jego talent i zaangażowanie w ważne społecznie tematy.

Życie prywatne

Sylwester Latkowski spędza swoje życie w Warszawie, gdzie prowadzi swoje codzienne sprawy. W przeszłości miał trzy małżeństwa, z których każde przyczyniło się do jego osobistej historii.

Reżyser jest dumnym ojcem trójki dzieci: ma syna oraz dwie córki. Jego obecną partnerką życiową jest Ewa Latkowska, z którą wspólnie wychowuje córkę o imieniu Marianna.

---

Oceń: Sylwester Latkowski

---