Zbigniew Joachimiak

---

Życiorys

Zbigniew Joachimiak to postać, która zyskała uznanie w polskiej literaturze. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Szczecinie w 1969 roku, a następnie podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim, które zakończył w 1979 roku. Jego działalność w latach 70. przyczyniła się do zaistnienia zjawiska nazywanego „literackim boomem gdańskim”. Joachimiak był jednym z inicjatorów grupy poetyckiej Wspólność, którą tworzyli m.in. Waldemar Chyliński, Anna Czekanowicz, Andrzej Grzyb, Jerzy H. Kamrowski, Grzegorz Musiał, Bronisław Tusk, Władysław Zawistowski oraz Waldemar Ziemnicki.

Joachimiak był jednym z liderów ruchu poetyckiego Nowej Prywatności, co było znaczącym elementem w polskim życiu literackim. W latach 1975–1978 był redaktorem zeszytów literackich „Litteraria”, które formalnie wydawano przez UG, lecz w rzeczywistości stanowiły one niezależne forum dla młodych intelektualistów i pisarzy, związanego z uniwersytetem oraz lokalnym środowiskiem twórczym. Na łamach tego pisma działali także tacy autorzy jak Miłosława Bukowska, Stefan Chwin, Anna Czekanowicz, Andrzej Grzyb, Zbigniew Majchrowski, Aldona Mrozowska, Stanisław Rosiek oraz Władysław Zawistowski.

W 1978 roku, na podstawie doświadczeń zdobytych podczas pracy w „Litteraria”, powstał „Punkt. Almanach gdańskich środowisk twórczych”, w którym Joachimiak zajmował się działem poezji. W latach 70. i 80. XX wieku współredagował warszawskie pismo „Integracje” oraz „Młodą Sztukę”, która była dodatkiem do „Nowego Medyka”. W sierpniu 1980 roku brał udział w wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej. Wspólnie z Markiem Bieńkowskim zainicjował przesłanie listu popierającego strajk oraz jego polityczne i społeczne postulaty. List ten był pierwszym takim manifestem młodych gdańskich pisarzy, którzy byli członkami Koła Młodych Związku Literatów Polskich i wspierali ruch społeczny Solidarność.

W okresie 1981–1984 Joachimiak przebywał na emigracji w USA, a po powrocie pracował jako tłumacz. W latach 1988–1990 był częścią zespołu redakcyjnego miesięcznika „Autograf”, wydawanego przez Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki (GTPS). Założył również firmę translatorską, zajmującą się przekładami filmów. Publikował przekłady poezji brytyjskich i amerykańskich autorów. W latach 1996–2008 pełnił funkcję prezesa wydawnictwa Tower Press. Posiada także wydawnictwo Literatura Net Pl oraz kieruje Fundacją Światło Literatury. W 2002 roku rozpoczął wydawanie pisma literackiego „Migotania”, którego jest redaktorem naczelnym.

Oferta jego twórczości została doceniona, zdobył w 1977 roku główną nagrodę w konkursie „Czerwonej Róży”, a także dwukrotnie otrzymał honorowe wyróżnienia za swoją działalność poetycką przyznawane przez GTPS. W 2013 roku został odznaczony przez ministra kultury, sztuki i dziedzictwa narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Nagrody

W 1977 roku Zbigniew Joachimiak został uhonorowany nagrodą główną w prestiżowym konkursie „Czerwonej Róży”. Oprócz tego, jego wkład w poezję dwukrotnie został doceniony honorowymi wyróżnieniami przyznawanymi przez GTPS.

W 2013 roku minister kultury, sztuki i dziedzictwa narodowego odznaczył go Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co stanowi wyraz uznania dla jego zasług dla kultury narodowej.

Twórczość

Twórczość Zbigniewa Joachimiaka obejmuje szereg istotnych dzieł, które zaznaczyły jego obecność w polskiej literaturze. Jego prace obejmują:

• Dedykacje (1974),
• Wieczne Amazonki (1976),
• Lęk (1978),
• Mam do powiedzenia (1978),
• Nasza wojna (1980),
• Pełni róż obłędu (z Anną Czekanowicz) (1983),
• Ja sobowtór (1984),
• Pułapka i inne wiersze (1989),
• Cztery tematy, Firet (1991),
• Pestki, korale – słowa do nawlekania (1998),
• Migotania, przejaśnienia, czerwone tunele (2002),
• Sezon lotów trwa (2011),
• Córka / Daughter (2021).

---

Oceń: Zbigniew Joachimiak

---