Nadleśnictwo Elbląg

---

Historia

Nadleśnictwo w Elblągu ma swoje korzenie sięgające roku 1945, kiedy to zostało utworzone razem z Nadleśnictwem Stegna. W krótce po jego powstaniu, 1 stycznia 1951, wyodrębniono część lasów, co doprowadziło do utworzenia Nadleśnictwa Tolkmicko, które później zyskało nową nazwę – Nadleśnictwo Kadyny.

W roku 1973, w ramach reformy lasów państwowych, obydwa nadleśnictwa – Kadyny oraz Stegna – zostały włączone w skład elbląskiego nadleśnictwa. To przekształcenie miało na celu zintegrowanie zarządzania terenami leśnymi. Następnie, w latach 1975–1982, nadleśnictwo znajdowało się pod bezpośrednim nadzorem Okręgowego Związku Leśników Państwowych (OZLP) w Olsztynie. Obecnie, zarządzanie tym obszarem jest częścią Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku.

Ochrona przyrody

Na obszarze nadleśnictwa zlokalizowanych jest dziewięć rezerwatów przyrody, które odgrywają kluczową rolę w ochronie lokalnej flory i fauny.

• buki Mierzei Wiślanej,
• buki Wysoczyzny Elbląskiej,
• dolina Stradanki,
• jezioro Drużno,
• kadyński Las,
• kąty Rybackie,
• nowinka,
• pióropusznikowy Jar,
• ujście Nogatu.

Drzewostany

W analizie typów siedliskowych lasów znajdujących się w nadleśnictwie Elbląg, można zauważyć wyraźną dominację lasów lasowych, które zajmują 67,78% całkowitej powierzchni. W dalszej kolejności, lasy borowe są reprezentowane na poziomie 24,71%, natomiast olsy stanowią 7,51% ogółu.

Co więcej, jeśli chodzi o gatunki lasotwórcze w tym regionie, najwięcej procentowo występuje sosna zwyczajna, której udział wynosi 32,4%. Buk z kolei zajmuje 27,3% lasów, a brzoza, dąb oraz olcha mają odpowiednio 12,2%, 9,8% oraz 9%. Pozostałe gatunki, jak modrzew, świerk i inne, to wartości zaprezentowane przez 3%, 2,9% oraz 2,3%.

---

Oceń: Nadleśnictwo Elbląg

---