Kościół Dobrego Pasterza w Elblągu

---

Opis

Świątynia, którą dziś opisujemy, została wzniesiona w 1890 roku jako kościół mennonicki. To niezwykle interesująca budowla, która jest orientowana i zaprojektowana w formie prostokąta, co nadaje jej unikalny charakter. Wnętrze kościoła jest salowe, co oznacza, że jest przestronne i idealnie nadaje się do organizacji różnorodnych nabożeństw oraz wydarzeń społecznych.

Warto zwrócić uwagę, że od strony zachodniej oraz częściowo północnej i południowej znajdują się empory, które dodają dodatkowego uroku i funkcjonalności przestrzeni. Architektura tego obiektu reprezentuje styl neogotycki, co czyni go ciekawym przykładem tego nurtu w architekturze.

Na elewacjach bocznych, które są opięte przez charakterystyczne dwuskokowe szkarpy, możemy dostrzec pięć ostrołukowych okien. Interesującym szczegółem jest zamurowanie w dolnej część okna umiejscowionego na osi zachodniej, co może budzić różne spekulacje dotyczące historii świątyni.

Sama fasada kościoła jest trzyosiowa; na jej powierzchni wyróżnia się portal, który kończy się wysokim trójkątnym szczytem. Nad tym portalem ulokowana jest rozeta z prostym maswerkiem, wykonanym z cegły, co stanowi piękny detal architektoniczny. Dodatkowo, w szczycie umieszczona została sterczyna, mająca formę niewielkiej czworokątnej sygnaturki, a wzdłuż krawędzi szczytu można dostrzec fryz arkadkowy.

O znaczeniu kościoła świadczy jego wpisanie do rejestru zabytków w dniu 8 czerwca 1994 roku, pod numerem 73/83. Dzięki temu, obiekt ten zyskuje na wartości jako część naszego dziedzictwa kulturowego i historycznego.

---

Oceń: Kościół Dobrego Pasterza w Elblągu

---